Vogelhouders het schip in!

Maandag 26 mei 2025. Het is bijna niet te geloven. Tussen een paar slechte regenachtige dagen in is het vanmiddag stralend weer! Dat komt bijzonder goed uit want we gaan met de club het water op. We gaan een rondvaart houden door de grachten van Den Haag centrum. Ons clublid Leo Vlaar heeft aangeboden om de rondvaart geheel kosteloos te verzorgen. Hij is namelijk gids bij de Ooievaart. Er hebben zich een aantal leden van onze vereniging en van van Berkel aangemeld, maar het is eigenlijk best wel jammer dat er zo weinig leden zijn die meegaan; zo’n kans komt niet snel meer.

Door: Leo Rütgers

Als Mirjam en ik aan komen lopen op de Bierkade, zitten de meeste leden rustig met een kopje koffie van het zonnetje te genieten op het terrasje van de Ooievaart, en wachten op wat komen gaat. De meesten van ons zijn met het openbaar vervoer naar het centrum van Den Haag gekomen, het vertrekpunt van de rondvaart. Even wordt de rust verstoord als één van de leden die met de auto is gekomen, hier langs de kade wil parkeren. Hem wordt aangeraden elders een plekje te zoeken want hier parkeren is peperduur. We moeten dan ook een tijdje op hem wachten voordat hij weer terug is. Het is mij onbekend waar hij zijn auto heeft geparkeerd, wat het gekost heeft of dat zijn auto misschien toch nog weggesleept is.

Dan is het zover; we mogen aan boord. Onze gids Leo wijst richting een hele grote rondvaartboot. “Daarachter ligt onze boot” zo zegt hij. Als ik onze boot zie valt het formaat mij toch wat tegen. Ik vraag mij af of we er allemaal inpassen, immers zo groot is hij niet. Voorzichtig stappen we aan boord en als de kapitein Fred over van boord vallen en over zwemvesten en hele lage bruggetjes begint, krijg ik toch een ietwat benauwd gevoel. De zwemvesten blijken een soort kussentje te zijn en ieder van ons krijgt z’n eigen kussentje/zwemvest en we kunnen er lekker zacht op zitten. Tot mijn opluchting is er plek voor iedereen, maar de boot is dan ook precies vol. Kaptein Fred en onze gids Leo lijken zich nergens zorgen om te maken en dat stelt mij weer gerust. We kunnen vertrekken!

Het is een fluisterboot. Da’s mooi, want dan kunnen we onze gids tenminste goed verstaan. Leo vertelt honderduit op zeer geanimeerde wijze over wat we zoal tegenkomen op onze vaarroute. Het blijkt dat hij in dit oude centrum van Den Haag is opgegroeid en in deze buurten zijn kwajongenstreken heeft uitgehaald. Het oude Den Haag is veranderd en niet meer te vergelijken met het huidige Den Haag. De oude wijken zijn vernieuwd, maar toch zijn vele oude monumentale gebouwen bewaard gebleven, het is schoner geworden en het is een multi-culturele stad geworden. Ook Leo is veranderd; hij haalt geen kwajongensstreken meer uit. Vol energie en met grappen en grollen vertelt hij verder.

Voor onze gids Leo blijft het hoogtepunt bij elke rondvaart toch een bankje waar we nu ook weer langs varen. Op dit bankje heeft hij 52 jaar geleden zijn vrouw ten huwelijk gevraagd zo vertelt hij! Alleen het aantal jaren geleden klopt niet helemaal, fluistert zijn vrouw die ook met meevaart, ons toe.

Het is fijn dat er ook drankjes aan boord te verkrijgen zijn. Daar doen we ons ook tegoed aan.

De bruggetjes vallen eigenlijk wel mee, al zijn er wel een paar waar we toch met ons neus tot bijna op de bodem moeten bukken. Iedereen komt gelukkig ongeschonden onder de bruggetjes door.

Halverwege wordt een stop gemaakt. We krijgen van Martien wat lekkers aangeboden. Er wordt aangemeerd naast het Hilton hotel. Dat belooft wat. Echter Martien loopt de andere kant op en komt even later terug met een schaal vol bitterballen. Dat is een verrassing en we smullen er lekker van! Martien bedankt.

Naast uitleg over hoe Den Haag aan de ooievaar als symbool komt, komen ook Mata Hari, Blonde Dolly en een oude ‘vrijster’ ter sprake. Leo weet er meer van dan hij ons vertelt, heb ik het idee.

Wanneer we weer op het vertrekpunt zijn aangekomen zit de tocht van anderhalf uur er op. Kapitein Fred wordt bedankt met een fles wijn en gids Leo met een cadeaubon onder applaus van de clubleden. Clublid  Leo Rütgers (ik dus) biedt aan de drankjes te betalen. Nadat we weer veilig op de kade staan, gaat iedereen weer huiswaarts.

Zo eindigt een leuke middag met deze activiteit. We mogen blij zijn met zulke clubleden. Leo bedankt dat je deze fijne middag mogelijk hebt gemaakt!