Het is 20.00 uur donderdagavond 11 januari 2024. Vanavond is de eerste clubavond van het nieuwe jaar en zal de prijsuitreiking (van de show gehouden in november 2023) plaatsvinden. Het is de eerste keer dat de clubavond wordt gehouden in het nieuwe onderkomen voor onze clubavonden: het clubgebouw van PVV De Witpen. In de uitnodiging stond dat ook onze wederhelften welkom zijn, dus Mirjam is gezellig met mij mee gekomen. Wij zijn benieuwd.
Door: Leo Rütgers
Als wij binnenkomen wordt er nog gezocht naar de juiste opstelling van de tafels. Een aantal tafels wordt heen en weer geschoven. Mensen gaan zitten en moeten weer gaan verzitten. Het lijkt wel een soort stoelendans. Maar uiteindelijk blijkt de beste opstelling te bestaan uit een aantal tafels die aan elkaar geschoven één grote tafel vormen waaraan iedereen een plekje vind. Dan opent voorzitter Martien van Veen de clubavond.
Als eerste vraagt onze voorzitter een ogenblik stilte om Jan-Rene Olthof te herdenken die vorige maand is overleden.
Dan heet hij onze nieuwe leden Jilles Keijzer en Andy Kowsolea welkom en wenst hun een prettige tijd toe bij de vereniging. Jilles is vanavond aanwezig en op de vraag welke vogels hij kweekt, antwoord hij “die met twee pootjes en veertjes”. Het blijken uiteindelijk tropische vogels te zijn.
Daarna is het tijd voor koffie met cake. De schaal met plakken cake wordt aan mij gegeven met de vraag om de schaal door te geven. Net als ik de schaal naar links wil doorgeven krijg ik te horen dat hij rechtsom moet. Oké, dat is duidelijk. Rita verontschuldigd zich, want de plakken cake blijken ijskoud te zijn. Waarom wordt niet helemaal duidelijk. De smaak is echter prima. Ook wordt iedereen van een (nog) leeg bekertje voorzien waarna de dame van de bar langskomt met een grote kan gloeiend hete koffie om iedereen van koffie te voorzien. We mogen de bekertjes niet zelf vasthouden bij het inschenken, want dan bestaat de kans dat we onze handen verbranden. Als alle bekertjes met koffie zonder ongelukken zijn gevuld, kan Martien aan de eerste prijsuitreikingsronde beginnen. Er zullen twee rondes zijn.
“Alle prijzen pasten in mijn koffer” zegt Martien. Wie gedacht had dat de grote wisselbeker vanavond aan de algemeen kampioen werd uitgereikt komt bedrogen uit. De beker heeft hij al gehad tijdens de opening van de show. Nu krijgt hij slechts een klein plaatje met daarop zijn naam. Die kan hij op de voet van de wisselbeker plakken. Diverse prijswinnaars krijgen hun prijzen in de vorm van grote medailles uitgereikt. Elke keer klinkt er applaus. Ik probeer van iedereen een foto te maken bij het in ontvangst nemen van hun prijzen. Martien weet bij iedere prijswinnaar een leuk verhaaltje te vertellen.
Als de eerste ronde prijzen achter de rug is, pak ik de viltstiften uit mijn zak die ik van thuis heb meegenomen. Ik reken erop dat we bingo gaan spelen. Enigszins teleurgesteld hoor ik dat bestuurslid Louw Soonius van tevoren had gezegd “we spelen geen bingo deze keer”. Ik stop de viltstiften weer terug in mijn jaszak en dacht eraan hoe lang ik bezig was geweest om die viltstiften te zoeken.
Het wordt een loterijtje. Twee rondes zullen er gespeeld worden. Ook goed. Even wat afwisseling. Rita brengt de lootjes aan de man zoals alleen zij dat kan. Ik krijg een aantal pakketjes van lootjes die aan elkaar geniet zijn. Ik probeer de volgorde van nummering te doorgronden, maar uiteindelijk liggen ze toch allemaal apart los voor ons op de tafel en ik hoop dat ze daar blijven liggen. Maar ik zie dat bijna iedereen de lootjes los voor zich op tafel heeft liggen. Nu maar hopen dat er geen windvlaag komt.
Mijn lieftallige echtgenote wint een mooie vlinder die je aan de muur kunt hangen. “Die ga ik ophangen in de peuterspeelzaal waar ik werk” zo zegt zij luid en duidelijk. Dat heeft als effect dat ze van andere prijswinnaars het een en ander aan prijsjes krijgt toegeschoven. Voor op de peuterspeelzaal.
Degene die de boodschappenmand wint zegt “oh, leuk”. Er klinkt een golf van ontzetting door de zaal en met name bij Rita. Oh leuk? Hem wordt een gebrek aan enthousiasme verweten, het is immers een goed gevulde boodschappentas! Nadat de zaal weer is gekalmeerd, worden we op een drankje van de vereniging getrakteerd. Dan gaat Martien verder met de tweede ronde van de prijsuitreiking.
Deze keer verloopt het enigszins rumoerig. Bart Ammerlaan zit helemaal aan het einde van de grote lange tafel en wanneer hij zijn prijs moet ophalen kan hij eigenlijk niet tussen de tafel en een muur langs. Het lijkt erop dat hij alleen kruipend onder de tafels door naar voren kan komen. Ondanks de aanmoedigingen van de aanwezigen doet hij dat niet maar wurmt zich toch lopend een weg naar voren. Even later is Chris van Dam aan de beurt. Ook hij zit min of meer klem. De aanwezigen vinden dat hij wel óver de tafel naar voren kan kruipen. Maar zijn vrouw houdt hem tegen en hij vind ook lopend zijn weg naar voren. De prijzen worden glunderend in ontvangst genomen.
Na deze prijsuitreikingsronde is het weer tijd voor een loterijtje. Deze verloopt vrijwel hetzelfde als de eerste keer. Alleen is de prijswinnaar van de boodschappenmand deze keer reuze enthousiast. Er komen diverse schalen met een gevarieerd assortiment snacks rond. Zij zijn gloeiend heet! Lekker.
Nadat we nog gezellig een tijd met elkaar gebabbeld hebben is de prijsuitreikingsavond voorbij. Martien bedankt alle aanwezigen voor hun aanwezigheid en inzet en wenst ieder een wel thuis.
